هغه متلونه چې د چ په توري پيل شوي

چاړه چې د سرو زرو سي ، په نس کې نه وهل کېږي .

چپه يې وهه ، چې راسته راسي .

چر سي زوى ، نه زو ى .

چغول و کوزې ته ويل سورۍ .

چرندک په خوب کې پښې اسمان ته نيسي ، واي که نړيدى پر پښو به مې تکيه سي .

چې  ابا ، هغه سي يې کبا .

چې  ادې ، هغسي يې پايڅې

چې  اړ سوې و خره ته به وايي چې بابا!.

چې  اړ سوې و هندو ته به وايي چې ما ما ! .

چې  اړ نسې ،وړ به نه سې .

چې  اوبه لوړي تر خولې سي ، شيرين زوى لاندي تر پښي سي

چې  اوسې ، په خوى به دهغو سې .

چې  بد کوې ، بد مه مومې

چې  بد ګرځي ، بد به پرزي .

چې  په اخير کې يې مرداره نکړي پښتون نه دى

چې  پلار يې بړيڅ نه وي ، زوى يې نه فتح خان کېږي .

چې  پر ما وار راغى ، د هاخوا يې پلار راغى .

چې  په بازار کې دي خوراک ښور وا وي ، نو کور ته به څه خورې .

چې  په خندا کې خورې ، نو يې خوره .

چې  په ځان کې ويني ، په جهان کې ويني .

چې  په کاسه موړ نسوې ، په څټلو به يې هم موړ نسې .

چې  په ګرانه دي رانيولي وي ،په ارزانه يې مه خرڅوه .

چې  پياز ونه خورې ، د خولې دي د پيازو بوى نه ځي .

چې  تر ملکه دي کړه ، نو ورکه دي کړه

چې  تنګ سي ، نو په جنګ سي .

چې  تور نه مري ، بور هم نه مري .

چې  جنګ سوړ سو، ميرى تود سو .

چې  جنګ نه کوې تر ځان لو ډبره اخلى .

چې  چنګښه وايي قر ، تره کى وايي مقر

چې  حج حج لري ، عاقبت به حاجي سې .

چې  خان يې ، په ياران يې چې ياران نه وي توري خاوري د بيا بان يې

چې  خپل کړې يې سپيتانه ، ځيني ځغلي تل ميړانه .

چې  خداى يې پري وهي مړونه يې راګرځوي ، چې مړونه يې پري وهي خداى يې نه راګر ځوي

چې  خداى يې ورکوي ، دا نه وايي چې کور دي چې ري دى ؟.

چې  خر نه لري ، خر نه ارزې .

چې  څه کرې ، هغه به رېبې .

چې  ځوان وايي بد په ايسي ، چې زوړ وايي ذهين رسى .

چې  ځوان وم ، د هري چټي يار وم .

چې  داسي يار لري ، نو خود به نر راوړي .

د درانه بارونه وړي خوراک يې ځوز دى ،چې  اومه کاکونه خوري چارياک يې ګوز دى .

چې  د راوړلو يې نه وې ، نو ډکيدلې ولي ؟.

چې  د خان يې د برکي سدرۍ وي ، د سيمه دار به يې څه حال وي ؟

چې  ډب نه وي ، ادب نه وي

چې  ډيرى سي ، مر دارى سي .

چې  روژه سي ،لوى لري به ښکاره سي .

چې ري چې زړه ورځي .، هلته پښې ورځي .

چې  زما په ډوډۍ څه سي ، هغه زما د مور ميړه سي .

چې  زوړ سوم ، اوس د هري ګادړي دپيغور سوم .

چې  زوړ سو ، نو پرو ړ سو .

چې  زه بې خاونده يم ، پر دنيا دي مړوښه نه وي .

چې  سر دي نه خوږېږي ، داغ يې مه اېږده .

چې  سهار وختي بيدار دى ، که غل وى زما يار دى .

چې  ښۀ کوې ، ښه به مومې .

چې  غر ، هغسي يې کر بوڼى

چې  غل نه تښتي ، مل دي و تښتي .

چې  غل نه يم د باچا څه نه بيرېږم .

چې  غوږ ګران وي والى يې هم ګران وي .

چې  غول خوري ، کاچوغه په ملا کې وهي .

چې  ګوډېږم ، داغسي دي رغېږم .

چې  لاس و درېږي ، خوله هم درېږي .

چې  لالا سوى وو داسي وار ى يې نه وو کړى .

چې  لرې يې خوره ، کنه مره .

چې  له ياره ژاړې ، له ځانه ژاړې .

چې  مالګه يې وڅکې ، نمک دان يې مه ماتوه .

چې  مال يې ورک سي ، ايمان يې ورک سي .

چې  مرئي لرې ، مربا به خورې .

چې  مرغه غوندي رپېږي، تر نصيب به نه تيرېږې .

چې  مرګ سوى وو داسي مړي يې نه وو کړى

چې  مړ سو ، نو پړ سو .

چې  مړونه وي ، هلته کورونه وي .

چې  مشر يې غمبر ( قمبر) وي ، اختر يې ماځيګر وي .

چې  ملا وايي هغه کوه ، چې ملا يې کوي هغه مه کوه .

چې  مور ميره سي ، پلار پلندر سي .

چې  نر يې په چارښاخه راوړي ، ښځه يې په جارو کې وړي .

چې  نه پوهېږي ځوان مال کوه .

چې  نه کار په هغه دي څه کار .

چې  نه کوي حبيب ،څه به وکي خوار طبيب .

چې  نه لرې سړي ، مه کورت خوره مه غوړي .

چې  نې خورې ، ولاکې تمامه کې

چې  وخت د ښکار سي تازي غول ونيسي .

چې  و دي خوړ نعمت ، بيا ادا کړه شکريت .

چې  ورور يې نه کړې پر سپور بې نه کړې .

چې  ولاړ سې ولاړ سي، بير ته به د لالاو سپيره ته راسې .

چې  ولري سړي ، هم به کورت خورې هم غوړي .

چې  وې غواړې په خوله، نو وبې خورې په څه؟.

چې  وې نه خورې پر سر ، په څه به سې خبر .

چې  يو لور يې تر ملا وي، نه ځيني رغېږي .

چې  يې ټينګه اراده وي ، تل په غم کې مستانه وي .